Εκλεκτά κρασιά από ελληνικούς αμπελώνες

Στα ΑΒ φροντίζουμε στην πάντα ενημερωμένη κάβα μας να βρίσκεις μια μεγάλη ποικιλία από αποστάγματα αλλά και κρασιά από ελληνικούς αμπελώνες και όχι μόνο, για κάθε περίσταση.

Το εμβληματικό οινοποιείο Κατώγι Αβέρωφ καλύπτει από το 2019 τα έξοδα διατροφής και περίθαλψης για όσο το δυνατόν περισσότερα αδέσποτα βρίσκονται στην περιοχή που εδρεύει, στον Δήμο Μετσόβου. Θέλοντας να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια, το οινοποιείο εμπνεύστηκε το «The Black Squirrel Project» και αφιέρωσε τρία από τα κρασιά του σε αυτόν τον σκοπό. Κάθε φορά που τα επιλέγεις από το ράφι των ΑΒ, ένα ευρώ δίνεται κι αξιοποιείται στην προστασία των αδέσποτων ζώων στο Μέτσοβο. Θα τα βρεις αποκλειστικά στην κάβα της ΑΒ σε επιλεγμένα καταστήματα.

Μάθε περισσότερα για την πρωτοβουλία εδώ

Το κρασί πρέπει να μας δροσίζει χωρίς να είναι παγωμένο. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να ξεπερνά τους 17-18°C, και βέβαια να μην είναι κάτω από 7-8°C, γιατί σε τόσο χαμηλές θερμοκρασίες χάνει πολλά από τα γευστικά και αρωματικά του χαρακτηριστικά. Η ιδανική θερμοκρασία για κάθε κρασί είναι αυτή που προτείνει ο παραγωγός στην ετικέτα του. Αν δεν υπάρχει, σας αναφέρουμε τις ιδανικές:

• Λευκά, γλυκά και αφρώδη κρασιά 7°-9°C.
• Λευκά, ξηρά και ροζέ κρασιά 8°-12°C.
• Νέα, κόκκινα κρασιά 12°-16°C.
• Κόκκινα παλαίωσης 16°-18°C.

Το κρασί αποθηκεύεται σε μέρος δροσερό και σκοτεινό. Για να το φέρετε στη θερμοκρασία σερβιρίσματος, εκτός από το ψυγείο, ο καλύτερος τρόπος είναι μια σαμπανιέρα με κρύο νερό και παγάκια.

Όσον αφορά το ποτήρι σερβιρίσματος προτείνουμε το κλασικό κολονάτο κρασοπότηρο. Το απλό, διαυγές και φίνο χωρίς χρώματα ή σκαλίσματα. Για λευκά κρασιά χρησιμοποιούμε τα μικρά κρασοπότηρα, ενώ για τα κόκκινα και ειδικά τα παλαιωμένα, τα μεγαλύτερα. Για τα γλυκά κρασιά καλό είναι ένα ποτήρι με σχετικά κλειστά χείλη.

• Το λευκό κρασί σερβίρεται συχνότερα και πίνεται σύντομα μόλις σερβιριστεί.
• Τα κόκκινα θέλουν χρόνο -ειδικά τα παλαιωμένα- για να αναπτύξουν πλήρως το μπουκέτο των αρωμάτων τους.

Οι μαγικές λέξεις του κανόνα είναι το ταίριασμα, η ομοιότητα και η ισορροπία. Όσο πιο πλούσιας γεύσης είναι το φαγητό, τόσο πιο πλούσιο πρέπει να είναι και το κρασί. Το ίδιο επιδιώκουμε και με τα αρώματα. Πολύ αρωματικά πιάτα π.χ. εξωτικά ανατολίτικης κουζίνας, αγαπούν ένα εκρηκτικό λευκό, υψηλής αρωματικής γκάμας όπως μια Μαντινεία. Η ένταση, λοιπόν, είναι το πρώτο κριτήριο επιλογής.

Επόμενο κριτήριο για αρμονικούς συνδυασμούς υψηλού επιπέδου είναι η ομοιότητα. Ένα πιάτο με έντονα αρώματα μπαχαρικών και πικάντικη γεύση, ταιριάζει καλύτερα με ένα παλαιωμένο κόκκινο το οποίο έχει αναπτύξει το έντονο μπουκέτο των αρωμάτων του. Ένα πιάτο με τονισμένη γλυκιά γεύση αναζητά ένα κρασί με πλούσιο αλκοόλ, άρα αρκετά γλυκό.

Τέλος ο κανόνας συμπληρώνεται με τους εξής συνδυασμούς: Η αλμυρότητα πολλών πιάτων απαλύνεται με την οξύτητα του κρασιού, ενώ η λιπαρότητα των πιάτων χρειάζεται είτε την τονισμένη οξύτητα, είτε τις αισθητές τανίνες ενός κρασιού συνοδού.